وبینار تکنولوژی‌ها و وسایل کمکی در مداخلات توانبخشی کودکان

در توانبخشی حرکتی کودکان مبتلا به فلج‌مغزی، دو بخش وجود دارد. در بخش اول، تمرکز خدمات بر کودک مبتلا به فلج‌مغزی است و مشکلات حرکتی ناشی از فلج‌مغزی شامل اختلالات حرکتی و پوسچر مدنظر قرار می‌گیرد. در این بخش از تنوعی از تکنیک‌های حرکت‌درمانی مانند بوبات استفاده می‌شود. این بخش، قسمت اصلی خدمات توانبخشی را به خود اختصاص می‌دهد که عمدتا توسط کاردرمانگران در قالب جلسات کاردرمانی در کلینیک یا به صورت آموزش دادن والدین به صورت مکمل ارائه می‌گردد. در بخش دوم، تمرکز خدمات بر محیط و تغییرات محیطی پیرامون کودک برای تسهیل مشارکت کودک در زندگی روزمره است. تنوعی از تغییرات و تطابقات محیطی اعم از محیط فیزیکی، اجتماعی و فرهنگی صورت می‌گیرد. یکی از این تغییرات محیطی، بهره‌گیری از تکنولوژی‌ها و وسایل کمکی‌است. با توجه به پیشرفت اندک در کودکان مبتلا به فرم‌های متوسط تا شدید فلج مغزی، تمرکز بر رفع ناتوانی حرکتی، عمدتا منجر به نتیجه نمی‌شود و این قضیه باعث از دست رفتن وقت و هزینه می‌گردد و یاس و ناامیدی را در خانواده ها و درمانگران به دنبال می‌آورد. با توجه به مدل ICF که هدف نهایی توانبخشی را مشارکت در حیطه‌های زندگی معرفی می‌کند، لازم است که این کودکان نیز بتوانند مشارکت فعالی در حیطه‌های زندگی داشته باشند. تکنولوژی‌های محیطی به کودک اجازه می‌دهند تا با وجود مشکلات ناشی از فلج‌مغزی، بتواند مشارکت مناسبی در حیطه‌های مختلف زندگی اعم از فعالیت‌های روزمره زندگی، بازی، تفریح و آموزش داشته‌باشد. آشنایی با انواع وسایل کمکی و مدل مفهومی تکنولوژی‌های کمکی به درمانگران کمک می‌کند تا با شناخت کافی از این وسایل، بتوانند پیشنهادات مناسبی را به مراجعین خود بنمایند. در این مجموعه وبینارها پس از بیان نکات تئوری مرتبط با تکنولوژی‌های کمکی، تنوع وسایل کمکی شامل وسایل کمکی حرکتی مانند واکر، ویلچر و gait trainer، وسایل مرتبط با وضعیت‌دهی مانند صندلی مناسب برای کودکان مبتلا به فلج‌مغزی در سطوح مختلف GMFCS مورد بحث قرار می‌گیرند. هر کدام از وسایل کمکی، از نظر بیومکانیکی و بالینی تحلیل می‌شوند و نکات بالینی مرتبط با استفاده از آن‌ها بیان می‌گردد.