رویکرد بوبت از قدیمی ترین رویکردهای neurodevelopmental است. تمرکز اصلی این رویکرد بر روی مهار و تسهیل الگوهای حرکتی از طریق وضعیت‌دهی و انجام یک سری هندلنیگ‌ها و تسهیل‌های مشخص است. در طول دهه گذشته با تحقیقات جامع بررسی تاثیر رویکردهای موثر بر روی درمان مشکلات حرکتی کودکان به خصوص کودکان فلج‌مغزی مشخص شد که این رویکرد در درجه پایینی از تاثیرگذاری قرار دارد. همین مسئله باعث شد که پیروان خانم بوبت به فکر تجدید نظر در این رویکرد بیفتند تا همچنان این روش‌درمانی زنده بماند. همین مسئله باعث شد که رویکرد بوبت براساس نظریه‌های motorcontrol و motor learning و همچنین استاندارهای ICF بازنگری شود و در نهایت به عنوان رویکرد بوبت جدید مجدد خود را مطرح کند. بعد از معرفی ورژن جدید این رویکرد، همچنان انتقادها از وزن زیاد هندلینگ‌ها در این ورژن هم پدید آمد و تاثیرگذاری این روپکرد را همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار داد.
با وجود همه این انتقادها می‌توان گفت اگر این رویکرد را با اصول کاردرمانی و نظریات کنترل و یادگیری حرکتی و همچنین رویکردهای کودک محور تلفیق کرد می‌توان نتایج قابل قبولی گرفت.
بنده( رامین محمدی) در سال‌های ۹۶ و ۹۷ افتخار داشتم به مدت چهار هفته از محضر یکی از مدرسین رسمی (سرکار خانم ماریون کوچ‌باخ) موسسه بوبت استفاده نماییم و بعد از آن با تببین آموخته‌هایم در فضای وب، درخواست‌های زیادی برای ارائه تجربیاتم در زمینه این رویکرد را دریافت کنم. درنگ سه ساله بنده برای امتحان آموخته‌هایم بود، اکنون که به کاربرد واقعی این رویکرد پی برده‌ام قصد دارم در این وبینار به صورت مختصر آن را با همکاران گرامی خود در میان بگذارم.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.